Uw selectie
Belgische opstandelingen plunderen Someren
De Belgische opstand die midden 1830 uitbrak en leidde tot de afscheiding van België van Nederland beroerde ook de Peelgemeenten. Lag de zuidelijke landsgrens sinds 1814 honderden kilometers van Someren verwijderd, ineens kwam ze zeer dichtbij. Het gevolg was dat in de roerige jaren tussen 1830 en 1839 de Peelgemeenten ongewenst bezoek van plunderende Belgische soldaten konden krijgen.
“Remerkabele” punten in een verdeelde Peel 2
Op 15 december 1716, ratificeerde de Staten-Generaal van de Verenigde Nederlanden het Tractaat van Venlo, waarover de vorige ‘Peel in perspectief’ vertelde. Het Tractaat legde definitief de grens in de Peel vast tussen Brabant en het toenmalige Pruisen met de bedoeling om een einde te maken aan de vele conflicten tussen buurgemeenten aan weerszijden van die grens. Conflicten bleven echter niet uit en zelfs in het eindstadium van de onderhandelingen over het Tractaat van Venlo creëerde Venray er een met Deurne. Wat was het geval?
“Remerkabele” punten in de Peel
De Peel was, ondanks zijn zompigheid, een goudmijn van turf, heiplaggen en strooisel. En ook de koeien, ossen, paarden en schapen konden er weiden. De Peel vormde de grens tussen plaatsen als Deurne en Venray en dat was niet alleen een dorpsgrens maar ook een landsgrens. Die van de ene kant - of dat nou Deurnenaren of die van Venray waren, maakte niet uit – schroomden niet om de andere kant te benutten. Dat gaf veel geruzie tussen de dorpen. Venray hoorde tot het gebied van de koning van Pruisen en die vond het in 1713 welletjes met al dat getwist over de grenzen in de Peel. Hij liet uitgebreid onderzoek doen naar de oude grenspunten om met de Staten-Generaal, de baas over de Brabantse kant, te kunnen onderhandelen over een definitieve grens om voorgoed “te eyndighen dese dispuyten ende verouderde strijdigheden”. Op 20 november 1716 was het zo ver dat in Venlo wederzijds de overeenkomst hierover kon worden ondertekend: het Tractaat van Venlo.
De Openbare Lagere School aan het Kerstroosplein.
In de jaren 1930 nam de Eindhovense bevolking snel toe. In 1936 telde Eindhoven al 106.000 zielen. Het waren merendeels jonge mensen die werk vonden in de Philipsfabrieken en hier met hun gezinnen kwamen wonen of alhier een gezin stichtten. Dit bracht met zich mee dat er voor voldoende onderwijsgelegenheid moest worden gezorgd.
Remonstranten krijgen eigen kerkgebouw.
Het kerkje aan de Dommelhoefstraat staat er al meer dan 50 jaar. Een eigen kerkgebouw voor een kleine gemeenschap als de Remonstrantse Gemeente is echter niet altijd vanzelfsprekend geweest.
Hoek Markt Veestraat rond 1910
In het vooruitspringende pand links in de Helmondse Veestraat is inmiddels de beddenspeciaalzaak van Van Hout gekomen.
Van Laarhoven’s reclame
Th. van Laarhoven exploiteerde aan de Hortsedijk 16 een bedrijf voor geluids- en reclamewagens. Hier staat voor de St. Jozefkerk aan het Tolpostplein zo’n reclamewagen. Misschien is het wel een wagen met geluid. Zelfs met een vergrootglas is niet zichtbaar wat het ronde geval is dat voor op de kar bevestigd is. De wielen van de wagen worden keurig verstopt achter bloembakken. Het paardje lijkt erg klein om een dergelijk grote wagen te trekken, maar de wagen bestaat uit weinig meer dan wat loze wanden met platen erop bevestigd.
ZOEKEN...
